مهدی جان

شب کسی برای تو سجاده وا نکرد

                                                                     بغضی ترک ندیده و گلویی صدا نکرد 

                  در روزگار ما تو بیابان نشین شدی

                                                                    خاکم به سر که دل ما حیا نکرد……